مانند صبا خیز و وزیدن دگر آموز

مانند صبا خیز و وزیدن دگر آموز
دامان گل و لالہ کشیدن دگر آموز
اندر دلک غنچہ خزیدن دگر آموز
موئینہ بہ بر کردی و بی ذوق تپیدی
آنگونہ تپیدی کہ بجائی نرسیدی
در انجمن شوق تپیدن دگر آموز
کافر دل آوارہ دگر بارہ بہ او بند
بر خویش گشا دیدہ و از غیر فروبند
دیدن دگر آموز و ندیدن دگر آموز
دم چیست پیام است شنیدی نشنیدی
در خاک تو یک جلوہ عام است ندیدی
دیدن دگر آموز شنیدن دگر آموز
ما چشم عقاب و دل شہباز نداریم
چون مرغ سرا لذت پرواز نداریم
ای مرغ سرا خیز و پریدن دگر آموز
تخت جم و دارا سر راہی نفروشند
این کوہ گران است بکاہی نفروشند
با خون دل خویش خریدن دگر آموز
نالیدی و تقدیر ہمان است کہ بود است
آن حلقۂ زنجیر ہمان است کہ بود است
نومید مشو نالہ کشیدن دگر آموز
وا سوختہ ئی یک شرر از داغ جگر گیر
یک چند بخود پیچ و نیستان ہمہ در گیر
چون شعلہ بخاشاک دویدن دگر آموز