برون زین گنبد در بستہ پیدا کردہ ام راہی

برون زین گنبد در بستہ پیدا کردہ ام راہی
کہ از اندیشہ برتر می پرد آہ سحر گاہی
تو ای شاہین نشیمن در چمن کردی از آن ترسم
ہوای او ببال تو دہد پرواز کوتاہی
غباری گشتہ ئی آسودہ نتوان زیستن اینجا
بباد صبحدم در پیچ و منشین بر سر راہی
ز جوی کہکشان بگذر ز نیل آسمان بگذر
ز منزل دل بمیرد گرچہ باشد منزل ماہی
اگر زان برق بی پروا درون او تہی گردد
بہ چشمم کوہ سینا می نیرزد با پرکاہی
چسان آداب محفل را نگہ دارند و می سوزند
مپرس از ما شہیدان نگاہ بر سر راہی
پس از من شعر من خوانند و دریابند و میگویند
جہانی را دگرگون کرد یک مرد خود آگاہی