خواجہ ئی نیست کہ چون بندہ پرستارش نیست

خواجہ ئی نیست کہ چون بندہ پرستارش نیست
بندہ ئی نیست کہ چون خواجہ خریدارش نیست
گرچہ از طور و کلیم است بیان واعظ
تاب آن جلوہ بہ آئینہ گفتارش نیست
پیر ما مصلحتاً رو بہ مجاز آورد است
ورنہ با زہرہ وشان ہیچ سروکارش نیست
دل بہ او بند و ازین خرقہ فروشان بگریز
نشوی صید غزالی کہ ز تاتارش نیست
نغمۂ عافیت از بربط من می طلبی
از کجا بر کشم آن نغمہ کہ در تارش نیست
دل ما قشقہ زد و برہمنی کرد ولی
آنچنان کرد کہ شایستہ زنارش نیست
عشق در صحبت میخانہ بہ گفتار آید
زانکہ در دیر و حرم محرم اسرارش نیست