زمانہ قاصد طیار آن دلآرام است

زمانہ قاصد طیار آن دلآرام است
چہ قاصدی کہ وجودش تمام پیغام است
گمان مبر کہ نصیب تو نیست جلوۂ دوست
درون سینہ ہنوز آرزوی تو خام است
گرفتم این کہ چو شاہین بلند پروازی
بہوش باش کہ صیاد ما کہن دام است
بہ اوج مشت غباری کجا رسد جبریل
بلند نامی او از بلندی بام است
تو از شمار نفس زندہ ئی نمیدانی
کہ زندگی بہ شکست طلسم ایام است
ز علم و دانش مغرب ہمین قدر گویم
خوش است آہ و فغان تا نگاہ ناکام است
من از ہلال و چلیپا دگر نیندیشم
کہ فتنۂ دگری در ضمیر ایام است