نوای مزدور

ز مزد بندۂ کرپاس پوش محنت کش
نصیب خواجۂ ناکردہ کار رخت حریر
ز خوی فشانی من لعل خاتم والی
ز اشک کودک من گوہر ستام امیر
ز خون من چو زلو فربہی کلیسا را
بزور بازوی من دست سلطنت ہمہ گیر
خرابہ رشک گلستان ز گریۂ سحرم
شباب لالہ و گل از طراوت جگرم
بیا کہ تازہ نوا می تراود از رگ ساز
مئی کہ شیشہ گدازد بہ ساغر اندازیم
مغان و دیر مغان را نظام تازہ دہیم
بنای میکدہ ہای کہن بر اندازیم
ز رہزنان چمن انتقام لالہ کشیم
بہ بزم غنچہ و گل طرح دیگر اندازیم
بہ طوف شمع چو پروانہ زیستن تا کی؟
ز خویش اینہمہ بیگانہ زیستن تا کی؟