بہ یکی از صوفیہ نوشتہ شد

بہ یکی از صوفیہ نوشتہ شد
ہوس منزل لیلی نہ تو داری و نہ من
جگر گرمی صحرا نہ تو داری و نہ من
من جوان ساقی و تو پیر کہن میکدہ ئی
بزم ما تشنہ و صہبا نہ تو داری و نہ من
دل و دین در گرو زھرہ وشان عجمی
آتش شوق سلیمی نہ تو داری و نہ من
خزفی بود کہ از ساحل دریا چیدیم
دانۂ گوہر یکتا نہ تو داری و نہ من
دگر از یوسف گمگشتہ سخن نتوان گفت
تپش خون زلیخا نہ تو داری و نہ من
بہ کہ با نور چراغ تہ دامان سازیم
طاقت جلوۂ سینا نہ تو داری و نہ من