بگذر از خاور و افسونی افرنگ مشو

بگذر از خاور و افسونی افرنگ مشو
کہ نیرزد بہ جوی اینہمہ دیرینہ و نو
چون پرکاہ کہ در رھگذر باد افتاد
رفت اسکندر و دارا و قباد و خسرو
زندگی انجمن آرا و نگہدار خود است
ایکہ در قافلہ ئی بی ہمہ شو با ہمہ رو
تو فروزندہ تر از مہر منیر آمدہ ئی
آنچنان زی کہ بہر ذرہ رسانی پرتو
آن نگینی کہ تو با اہرمنان باختہ ئی
ہم بہ جبریل امینی نتوان کرد گرو
از تنک جامی ما میکدہ رسوا گردید
شیشہ ئی گیر و حکیمانہ بیاشام و برو