دو دستہ تیغم و گردون برہنہ ساخت مرا

دو دستہ تیغم و گردون برہنہ ساخت مرا
فسان کشیدہ بروی زمانہ آخت مرا
من آن جہان خیالم کہ فطرت ازلی
جہان بلبل و گل را شکست و ساخت مرا
می جوان کہ بہ پیمانہ تو می ریزم
ز راوقی است کہ جام و سبو گداخت مرا
نفس بہ سینہ گدازم کہ طایر حرمم
توان ز گرمی آواز من شناخت مرا
شکست کشتی ادراک مرشدان کہن
خوشا کسی کہ بہ دریا سفینہ ساخت مرا