ما از خدای گم شدہ ایم او بجستجوست

ما از خدای گم شدہ ایم او بجستجوست
چون ما نیازمند و گرفتار آرزوست
گاہی بہ برگ لالہ نویسد پیام خویش
گاہی درون سینہ مرغان بہ ہای و ہوست
در نرگس آرمید کہ بیند جمال ما
چندان کرشمہ دان کہ نگاہش بہ گفتگوست
آہی سحر گہی کہ زند در فراق ما
بیرون و اندرون زبر و زیر و چار سوست
ہنگامہ بست از پی دیدار خاکئی
نظارہ را بہانہ تماشای رنگ و بوست
پنہان بہ ذرہ ذرہ و ناآشنا ہنوز
پیدا چو ماہتاب و بہ آغوش کاخ و کوست
در خاکدان ما گہر زندگے گم است
این گوہری کہ گم شدہ مائیم یا کہ اوست