درون لالہ گذر چون صبا توانی کرد

درون لالہ گذر چون صبا توانی کرد
بیک نفس گرہ غنچہ وا توانی کرد
حیات چیست جہان را اسیر جان کردن
تو خود اسیر جہانی کجا توانی کرد
مقدر است کہ مسجود مہر و مہ باشی
ولی ہنوز ندانی چھا توانی کرد
اگر ز میکدۂ من پیالہ ئی گیری
ز مشت خاک جہانی بپا توانی کرد
چسان بہ سینہ چراغی فروختی اقبال
بہ خویش آنچہ توانی بہ ما توانی کرد