از مشت غبار ما صد نالہ برانگیزی

از مشت غبار ما صد نالہ برانگیزی
نزدیک تر از جانی با خوی کم آمیزی
در موج صبا پنھان دزدیدہ بباغ آئی
در بوی گل آمیزی با غنچہ در آویزی
مغرب ز تو بیگانہ مشرق ہمہ افسانہ
وقت است کہ در عالم نقش دگر انگیزی
آنکس کہ بسر دارد سودای جھانگیری
تسکین جنونش کن با نشتر چنگیزی
من بندہ بی قیدم شاید کہ گریزم باز
این طرہ پیچان را در گردنم آویزی
جز نالہ نمی دانم گویند غزل خوانم
این چیست کہ چون شبنم بر سینۂ من ریزی