آشکارا می شود روح ہندوستان

آسمان شق گشت و حوری پاک زاد
پردہ را از چہرہ خود بر گشاد
در جبینش نار و نور لایزال
در دو چشم او سرور لایزال
حلہ ئی در بر سبکتر از سحاب
تار و پودش از رگ برگ گلاب
با چنین خوبی نصبیش طوق و بند
بر لب او نالہ ہای درد مند
گفت رومی ’’روح ہند است این نگر
از فغانش سوزہا اندر نگر‘‘