بر مزار حضرت احمد شاہ باباعلیہ الرحمہ
- Parent Category: کلیات اقبال - فارسی
- Hits: 4709
- Print , Email
تربت آن خسرو روشن ضمیر
از ضمیرش ملتی صورت پذیر
گنبد او را حرم داند سپہر
با فروغ از طوف او سیمای مہر
مثل فاتح آن امیر صف شکن
سکہ ئی زد ھم بہ اقلیم سخن
ملتی را داد ذوق جستجو
قدسیان تسبیح خوان بر خاک او
از دل و دست گہر ریزی کہ داشت
سلطنت ہا برد و بی پروا گذاشت
نکتہ سنج و عارف و شمشیر زن
روح پاکش با من آمد در سخن
گفت می دانم مقام تو کجاست
نغمۂ تو خاکیان را کیمیاست
خشت و سنگ از فیض تو دارای دل
روشن از گفتار تو سینای دل
پیش ما ای آشنای کوی دوست
یک نفس بنشین کہ داری بوی دوست
ایخوش آن کو از خودی آئینہ ساخت
وندر آن آئینہ عالم را شناخت
پیر گردید این زمین و این سپہر
ماہ کور از کور چشمیہای مہر
گرمی ہنگامہ ئی می بایدش
تا نخستین رنگ و بو باز آیدش
بندۂ مؤمن سرافیلی کند
بانگ او ہر کہنہ را برہم زند
ای ترا حق داد جان ناشکیب
تو ز سر ملک و دین داری نصیب
فاش گو با پور نادر فاش گوی
باطن خود را بہ ظاہر فاش گوی