علمی کہ تو آموزی مشتاق نگاہی نیست

علمی کہ تو آموزی مشتاق نگاہی نیست
واماندۂ راہی ہست آوارۂ راہی نیست
آدم کہ ضمیر او نقش دو جہان ریزد
با لذت آہی ہست بی لذت آہی نیست
ہر چند کہ عشق او آوارۂ راہی کرد
داغی کہ جگر سوزد در سینۂ ماہی نیست
من چشم نہ بردارم از روی نگارینش
آن مست تغافل را توفیق نگاہی نیست
اقبال قبا پوشد در کار جہان کوشد
دریاب کہ درویشی با دلق و کلاہی نیست