محاورۂ تیر و شمشیر

سر حق تیر از لب سوفار گفت
تیغ را در گرمی پیکار گفت
ای پریھا جوہر اندر قاف تو
ذوالفقار حیدر از اسلاف تو
قوت بازوی خالد دیدہ ئی
شام را بر سر شفق پاشیدہ ئی
آتش قہر خدا سرمایہ ات
جنت الفردوس زیر سایہ ات
در ہوایم یا میان ترکشم
ہر کجا باشم سراپا آتشم
از کمان آیم چو سوی سینہ من
نیک می بینم بہ توی سینہ من
گر نباشد در میان قلب سلیم
فارغ از اندیشہ ہای یأس و بیم
چاک چاک از نوک خود گردانمش
نیمہ ئی از موج خون پوشانمش
ور صفای او ز قلب مؤمن است
ظاہرش روشن ز نور باطن است
از تف او آب گردد جان من
ہمچو شبنم می چکد پیکان من